Dyskusyjne Kluby Książki
Filia nr 4
Po dłuższej wakacyjnej przerwie, 10. września br. odbyło się spotkanie naszego klubu, na którym dyskutowałyśmy na temat trzech książek. Były to: Officium Secretum. Pies Pański Marcina Wrońskiego, Gdzie żyją tygrysy Jeana - Marie Blas de Robles`a oraz Gasnące ognie Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego. Już na początku rozmowy okazało się, że wszystkie powiązane są ze sobą tematycznie. Każda z nich ukazuje złożoność problemów społeczno-politycznych i spraw kryminalnych różnych narodowości.
Autor pierwszej z książek, Marcin Wroński jest pisarzem związanym życiowo i zawodowo z Lublinem. Akcja jego utworów, szczególnie retrokryminałów, którymi zasłynął, toczy się również w tym mieście. Według pań, Officium Secretum. Pies Pański nie jest typową powieścią kryminalną. Są w niej poruszone aktualne sprawy polityczne, niezwykle złożone problemy sfer kościelnych, a całość powiązana ciekawym wątkiem sensacyjnym. Książkę czyta się lekko ze względu na wartką i intrygującą akcję. Zdaniem pań powieść zachęca do sięgnięcia po inne utwory tego autora.
Druga pozycja to wielowątkowa powieść francuskiego pisarza Jeana - Marie Blas de Robles`a pt. Gdzie żyją tygrysy. Akcja jej rozgrywa się w różnych środowiskach współczesnej Brazylii. Przez książkę przewija się rzesza osób różnych profesji i stanu posiadania. Są tu politycy, naukowcy, studenci, ale też rybacy, rolnicy i żebracy. Ukazani są zarówno przedstawiciele bogatych warstw społecznych, jak i osoby żyjące w skrajnej nędzy. Autor poruszył w niej również problem osób niepełnosprawnych. Gdzie żyją tygrysy jest to powieść łącząca w sobie różne wątki od przygodowych, sensacyjnych po historyczne. Problemy aktualne przeplatają się z historią, biografią XVII - wiecznego jezuity Atanazego Kirchera. Dwukierunkowość akcji, wielość postaci i ich działań, wtrącenia historyczne zniechęciły niektóre panie do przeczytania książki. Część z nich pokonała tę 700 stronicową epopeję i uznała ją za niezwykle ciekawą. A jedna z pań podała swój patent, aby w trakcie czytania nie myliły się osoby i ich przygody. Należy książkę potraktować jako dwie równoległe opowieści, czyli wątki współczesne czytać osobno, a dzieje jezuity, jako odrębną historię. Wtedy nie pomieszają się zdarzenia i powieść odzyska swój smaczek.
Utworem najwyżej ocenionym przez panie była książka Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego pt. Gasnące ognie. Podróż po Palestynie, Syrii i Mezopotamii. Jest to autorska relacja z podróży na Bliski Wschód znanego i cenionego a przez wiele lat zakazanego pisarza, podróżnika, reportera, polityka i naukowca. Wędrówkę swą odbył w latach 30-tych XX w. Gasnące ognie to subiektywny obraz odwiedzanych miejsc. Autor dokładnie opisuje spotykanych ludzi, ich zachowania, zwyczaje, poglądy polityczne, przytacza fragmenty tekstów biblijnych i mitologicznych. Jest to wartościowy dokument podróżniczy aktualny również i dziś. Książka została pięknie wydana, zawiera unikatowe fotografie z pierwszego wydania z 1931 r. Zachwyca oczy i wzbogaca czytelnika wewnętrznie. Warto ją przeczytać i polecać innym. Panie przy okazji omawiania tej książki z chęcią podzieliły się swoimi odczuciami z odbytych pielgrzymek, wycieczek do Ziemi Świętej. Miały możliwość porównania swoich wrażeń z relacją A. F. Ossendowskiego.
Następne spotkanie DKK odbędzie się w listopadzie, a dyskusja dotyczyła będzie dwóch książek: Ostatniej wieczerzy Rachel Cusk i Uczciwej oszustki Tove Jansson.
