Dyskusyjne Kluby Książki
Filia nr 4
25 marca br. spotkanie DKK rozpoczęło się dyskusją na temat polskich powieści: Napisz na priv Agnieszki Krawczyk i Ostatnie rozdanie Wiesława Myśliwskiego. Są one bardzo odmienne. Ich autorów różnią wiek i doświadczenie życiowe, natomiast same książki tematyka i krąg odbiorców. Pierwsza z nich to powieść z cyklu lekkich, łatwych i przyjemnych. Opowiada o perypetiach życiowych młodej mężatki i matki. Wszystkie sytuacje, jakie przydarzają się bohaterce, ukazane są humorystycznie i z przymrużeniem oka. Książka mimo swojej żartobliwej treści nie spodobała się paniom. Nie przypadł im do gustu ten rodzaj humoru. Czytało im się ją ciężko. Stwierdziły, że można ją przeczytać, ale raczej po to, aby poznać problemy młodszego pokolenia.
Natomiast najnowsza powieść Wiesława Myśliwskiego została wysoko oceniona. Nie nadaje się ona do szybkiego przeczytania, a raczej do jej "smakowania". Całość akcji skupia się wokół starego notesu z zapisanymi adresami. Bohater przywracając je w pamięci, stara się uporządkować swoje całe życie. Odżywają wspomnienia. U Myśliwskiego nie jest ważna treść, ważne są jego liczne przemyślenia. Panie orzekły, iż jego proza składa się właściwie w całości z rozważań filozoficzno-psychologiczno-socjologicznych. Otwierając książkę na jakiejkolwiek stronie, czytelnik ciągle natrafia na refleksje, celne uwagi na temat życia, miłości, przyjaźni, przemijania. Myśliwski pisze rzadko, zgodnie ze swoją zasadą, że "pisać książki powinno się wtedy, gdy jest się przekonanym, że ma się coś naprawdę do powiedzenia komuś drugiemu", ale jeżeli już coś stworzy, to jest to proza przez duże "P". Ostatnie rozdanie to powieść, która pobudza czytelnika do myślenia i zmusza do zadumy. Wszystkie panie były zachwycone prozą Wiesława Myśliwskiego, chociaż stwierdziły, że jego najlepszą książką jest nadal Kamień na kamieniu.
Pozycją, która najbardziej wstrząsnęła czytelniczkami, była debiutancka powieść Ruty Sepetys pt. Szare śniegi Syberii. Amerykańska autorka litewskiego pochodzenia napisała ją na podstawie doświadczeń własnej rodziny. Powieść ma formę pamiętnika 16-letniej dziewczyny, Liny. Nastolatka opowiada w nim o aresztowaniach i zsyłce do obozów pracy na Syberii litewskich rodzin, w 1941 r. W swoich zapiskach dziewczyna dokumentuje życie obozowe. Autorka na przykładzie losów bliskich Liny przedstawia dramatyczną historię rodzin w czasach stalinowskiego terroru oraz sposoby zniewolenia i upodlenia człowieka. Książka wstrząsa i poraża ogromem ludzkiego cierpienia. Jest to niezwykle przejmujący zapis walki o życie swoje i najbliższych, a także o zachowanie godności w czasie wojny. Powieść, mimo poważnej treści, czyta się z ogromną ciekawością. Współczesnemu odbiorcy pozwala nabrać dystansu do problemów, uczy, że należy cieszyć się i doceniać obecne życie.
Kolejne spotkanie DKK odbędzie się 23 kwietnia br., a tematem dyskusji będą dwie książki: powieść Godden R.: Opactwo Brede i reportaże Jacka Hugo-Badera: W rajskiej dolinie wśród zielska.
