Dyskusyjne Kluby Książki
Filia nr 4
18 maja 2022 r. na spotkaniu klubu książki rozmawialiśmy o Irenie Sendlerowej i jej działalności na rzecz ratowania dzieci żydowskich w warszawskim getcie. W temat wprowadziła uczestniczki spotkania prezentacja multimedialna pt. Żałuję tylko jednej rzeczy - mogłam zrobić więcej. W ten oto sposób przyłączyliśmy się do prowadzonej przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN dziesiątej, jubileuszowej edycji akcji społeczno-edukacyjnej Żonkile, która związana jest z obchodami rocznicy wybuchu powstania w getcie. W tym roku motywem przewodnim wydarzenia była miłość.
Irena Sendlerowa to polska działaczka społeczna i charytatywna, w czasie II wojny światowej kierowniczka referatu dziecięcego Rady Pomocy Żydom przy Delegaturze Rządu na Kraj („Żegoty”). Przez długie lata jej działalność na rzecz ocalenia dzieci żydowskich była nieznana. Dopiero około 2000 roku heroiczny czyn Polki został odkryty przez amerykańskie nastolatki. Grupa teatralna z amerykańskiej szkoły średniej przygotowała przedstawienie pt. Życie w słoiku, dzięki niemu świat poznał i dowiedział się o Ireny Sendlerowej. Za swoją działalność uhonorowano ją tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Otrzymała także Złoty Krzyż Zasługi, Order Orła Białego, a zwłaszcza ceniony przez nią najbardziej Order Uśmiechu.
Po obejrzeniu prezentacji multimedialnej zebrani dyskutowali o książkach prezentujących życie i działalność Ireny Sendlerowej, przybliżających historię getta warszawskiego i upamiętniających ludzi, którzy przeżyli Holocaust.
Anna Mieszkowska w swoim utworze Dzieci Ireny Sendlerowej opowiedziała historię bohaterskiej Polki. Wspomniana książka została też wydana pod tytułem Matka dzieci Holocaustu.
Dzieci żydowskie wyprowadzane z getta trafiały w różne miejsca i różnie były traktowane. Losy niektórych z nich opisała Anna Bikont w utworze pt. Sendlerowa. W ukryciu. Anna Bikont w swoim reportażu Miłość w getcie opowiedziała też o narodzinach uczucia między Ireną Sendlerową a Adamem Celnikierem.
Na spotkaniu rozmawialiśmy też o książce Marka Edelmana I była miłość w getcie. Autor tego utworu, lekarz i jeden z przywódców powstania w getcie warszawskim, pragnął upamiętnić ludzi, którzy nie tylko umierali z głodu, cierpieli, ale przede wszystkim żyli i kochali w tych strasznych czasach. Pomimo zagrożenia i strachu oraz straszliwych warunków pragnęli bliskości i miłości.
O odkryciu wyczynu bohaterskiej Polki przez nastolatki opowiada natomiast książka Jacka Mayera Życie w słoiku.
Z getta w bezpieczne miejsce zostało przemyconych ok. 2500 żydowskich dzieci. Zmieniono im nazwiska, ale - aby ich prawdziwe nie zaginęły - zapisywane były na karteczkach, które Irena Sendlerowa umieszczała w słoikach i zakopywała pod jabłonką w ogrodzie. Dzięki temu po wojnie wiele dzieci poznało swoje prawdziwe pochodzenie.
Obecnie twierdzi się, że nie jest możliwe uratowanie aż takiej ilości dzieci. Podejrzewa się, że Irena Sendlerowa stworzyła swoją legendę. Po zapoznaniu się z literaturą na ten temat i dyskusjach panie orzekły, że ilość nie jest najważniejsza. Istotne jest to, że w czasach pogardy dokonano tak heroicznego czynu. Irena Sendlerowa ratowała istnienia ludzkie i to jest fakt. Całe swoje życie poświęciła pracy socjalnej na rzecz dzieci i ich rodzin.
Następne spotkanie DKK odbędzie się 15 maja, a dyskutować będziemy o książce Nieczułość Martyny Bunda.
