Dyskusyjne Kluby Książki
Filia nr 4
20 października 2021 r. na kolejnym spotkaniu DKK w Filii nr 4 dyskutowaliśmy na temat trzech książek. Jedną z nich był Kurier z Teheranu Wojciecha Dutki.
Akcja utworu rozgrywa się w okresie II wojny światowej, a głównym bohaterem jest hrabia Antoni Mokrzycki, dyplomata i wywiadowca polski. Autor w lekkiej formie zapoznaje czytelników z ważnymi wydarzeniami z historii Polski począwszy od końca sierpnia 1939 r. do 1943 r. Fikcyjne losy bohaterów powieści przeplatają się z autentycznymi sytuacjami i zdarzeniami. Czytelnik, śledząc perypetie polskiego agenta, ma szansę spotkać wiele ważnych i niezwykłych postaci związanych z prezentowanymi wydarzeniami historycznymi.
Kurier z Teheranu to świetna powieść wojenno-przygodowa, którą czyta się jednym tchem. Niezwykle pasjonujące są perypetie agenta, zawiłości rodzinne i miłosne oraz pracę wywiadowcza. Poznając wydarzenia, w których uczestniczy, równocześnie w lekkiej formie otrzymujemy dużą dawkę faktów historycznych i poznajemy osoby, które w bohaterski sposób zapisały się w dziejach naszego kraju. Czytelnik zaintrygowany tą opowieścią może sięgnąć po poważniejsze opracowania historyczne i sprawdzić podawane przez autora informacje. Niestety, niektórych przeraziła objętość powieści.
Druga omawiana pozycja to powieść Agnieszki Błotnickiej pt. Koniec wiosny w Lanckoronie. Książka należy do grona utworów lekkich, łatwych i przyjemnych. Można przy niej odpocząć i świetnie się zrelaksować. Główna bohaterka to młoda kobieta, która po rozstaniu z partnerem postanawia ukoić swój smutek zaszywając się gdzieś na odludziu. Do odpoczynku, życiowych przemyśleń i zadbania wreszcie o siebie wybiera małą, urokliwą wieś niedaleko Krakowa. Lanckorona ma być dla niej miejscem, gdzie postanawia wprowadzić ważne zmiany w swoim życiu. Priorytetem staje się zwłaszcza zmniejszenie wagi ciała oraz odzyskanie energii życiowej. Początek, jak to zwykle, bywa trudny, ale powoli, dzień za dniem, w otoczeniu pięknej przyrody, wśród sympatycznych i życzliwych ludzi, bohaterka odnajduje spokój, odprężenie i motywację do pokonywania zbędnych kilogramów. Pobyt w tym miejscu pomoże jej także odzyskać wiarę w siebie.
Koniec wiosny w Lanckoronie to książka kojąca i motywująca do wprowadzania życiowych zmian. Autorka w żartobliwy sposób prezentuje zmagania bohaterki z dietą odchudzającą, ale równocześnie w lekkiej formie przekazuje czytelnikom ważne przemyślenia. Daje do zrozumienia, że w kontaktach z drugą osobą niezbędna jest prosta, jasna komunikacja. Jedyną drogą do ułożenia sobie dobrych relacji z rodziną, partnerem, przyjaciółmi jest rozmowa. Dyskutujmy, spierajmy się ze sobą, bo tylko w ten sposób dojdziemy do porozumienia oraz poznamy potrzeby i oczekiwania naszych bliskich.
Panie stwierdziły, że książka z racji niewielkich rozmiarów świetnie nadaje się do podróży. Czyta się ją z przyjemnością i poprawia humor. Jednocześnie stanowi zachętę do odwiedzenia i poznania urokliwej Lanckorony.
Ostatnim utworem, o którym dyskutowaliśmy, był zbiór reportaży Justyny Kopińskiej pt. Polska odwraca oczy. Są to teksty autorki wcześniej publikowane na łamach Gazety Wyborczej, a obecnie zebrane w całość. Polska dziennikarka, socjolog i reporterka na kartach swej książki oddaje głos osobom skrzywdzonym nie tylko przez los czy innych ludzi, a przede wszystkim przez bezduszne instytucje. Urzędy państwowe, zamiast bronić i chronić, niszczą ludzkie życie i zdrowie. Wydając niesłuszne wyroki, osłaniają oprawców, a nie ich ofiary.
W swoich reportażach Justyna Kopińska ukazuje dramaty Polaków, ujawnia patologie społeczne, obnaża zło, okrucieństwo i przemoc. Prezentuje nieskuteczność wymiaru sprawiedliwości, bezsilność i osamotnienie człowieka wobec skorumpowanych instytucji państwowych.
Tytuł książki ma znaczenie symboliczne. Dziennikarka daje do zrozumienia, że w większości przypadków na zło i okrucieństwo, którego ktoś obok nas doświadcza, odwracamy oczy. Patrzymy na czyjeś dramaty bez empatii. Milcząc i nie reagując, udajemy, że to nas nie dotyczy. Justyna Kopińska pragnie wstrząsnąć czytelnikami i pokazać, jak wiele tragedii dzieje się tuż obok nas. Tłumaczy, że nie można być obojętnym i stać z boku, bo tego, co dzieje się innym, my również możemy kiedyś doświadczyć. Nie wolno dawać przyzwolenia na społeczną niegodziwość, krzywdę i zło.
Następne spotkanie DKK odbędzie się 24 listopada, a tematu do dyskusji dostarczą dwie powieści. Będą to książki: Awaria małżeńska Nataszy Sochy i Magdaleny Witkiewicz oraz Tony i Susan Austina Wrighta.
