Dyskusyjne Kluby Książki
Filia nr 9
19 września br. na kolejnym spotkaniu DKK w Filii nr 9 rozmawialiśmy o trzech książkach:
Piotr Jędrosz - Opiekun
Młoda businesswoman poszukuje opiekuna dla swojego nastoletniego syna. Zgłasza się mężczyzna, który zostaje zatrudniony. Bez większego trudu trafia do chłopaka i ten nie tylko przestaje wagarować i stwarzać problemy ale zostaje jednym z najlepszych uczniów. Łatwość z jaką przeistoczył się z krnąbrnego dziecka w dziecko idealne, była zdaniem Wernera, zastanawiająca. Nie zdarzało mu się wybić szyby ani pobić z kolegami. Nie używa tak zwanych brzydkich wyrazów i nie pali po kryjomu papierosów. Powoli Werner staje się bliski matce i synowi. Ta zażyłość naszego bohatera przeraża, boi się deklaracji i odchodzi. Werner to mężczyzna o wielu umiejętnościach, trochę tajemniczy i intrygujący a jednocześnie szarmancki, opiekuńczy, można na nim polegać. Prawie ideał. W powieści jest dużo ciekawych dialogów i przekomarzań między bohaterami. Autor nie kończy książki jednoznacznie, zostawia temat otwarty. To czytelnik ma zdecydować o dalszych losach Ewy, Edwarda i Wernera.
Par Lagerkvist - Mariamne
To historia miłosna sięga czasów biblijnych i jest niestety tragiczna. Pod wpływem uczucia do Mariamne, okrutny i dziki Herod zamienia się w kochającego małżonka. Łagodnieje pod wpływem żony. Jednak kobieta nie spełnia jego oczekiwań i po paru latach pożycia zleca zamordowanie jej. Po śmierci kobiety wraca do starych nawyków, znów staje się okrutny, nieobliczalny. Błąka się po pustym pałacu i świątyni którą kazał wznieść dla Boga w którego nie wierzy. Coraz bardziej wyalienowany tęskni za żoną i żałuje decyzji. "Herod został teraz w pałacu zupełnie sam. Opuścili go ostatni słudzy, nie mogli już dłużej wytrzymać... W tej całkowitej samotności zaczął rozmyślać o Mariamne. Często czynił to, bardzo często. Nigdy jej nie zapomniał , była jedyną istotą, którą kochał". Niestety treść niezbyt zgodna z prawdą historyczną albowiem Herod z Mariamne mieli kilkoro dzieci. Nie ma o tym słowa w powieści. Bardzo mroczna i ponura książka, w małej formie dużo treści, bardzo dobrze napisana i skłaniająca do refleksji.
Anna Janko - Pasja według św. Hanki
Bohaterka, stateczna żona i matka zakochuje się jak nastolatka. "Zakochany człowiek nie ma sumienia". Znudzona małżeństwem wdaje się w romans z innym mężczyzną. Żyje w dwóch światach i z żadnego nie potrafi zrezygnować. Typowy trójkąt jednak autorka wplata w treść bardzo dużo dociekań filozoficznych i przemyśleń . Wszystko to sprawia, że książka jest nudna a fabuła ciężkostrawna. W porównaniu z innymi pozycjami Janko Pasja wypada nieciekawie.
